luns, 24 de outubro de 2016

OS PRIMEIROS DÍAS NA ESCOLA


OS PRIMEIROS DÍAS
Cando chegamos á escola todo era desconocido para nós, pero pouco a pouco fomos descubrindo os recantos, xogando e apendendo pequenas normas de convivencia, ata que xa estivemos todos os nenos e nenas na aula e puidemos facer a nosa primeira excursión polo cole!
Mirade, mirade...


domingo, 23 de outubro de 2016

PARABÉNS, MARA E ARÁN!

No mes de setembro celebramos na clase os aniversarios de Mara e Arán, que xa teñen 3 anos!
Aproveitamos a ocasión para facer unha pequeña festa, cantarlle os parabéns e merendar todos xuntos.
Moitas grazas ás familias polo biscoito e os zumes, estaba todo boísimo!
 
 
 

domingo, 9 de outubro de 2016

XA ESTAMOS NO COLE!

 XA ESTAMOS NO COLE!

Os nenos e nenas da aula de 3 anos levamos xa case un mes no cole vivindo un montón de novas experiencias. Pouco a pouco imos coñecendo o cole, aos profes e aos nosos compañeiros, e aprendendo a convivir xuntos na aula.
 
Na foto, estamos todos nunha excursión que fixemos polo cole para visitar a todos os mestres e mestras e aos nenos e nenas maiores, entre os que se atopaban os irmáns e irmás de algún/ha de nós!
Fixemos unhas visitas xeniais!!
 
Neste blog mostraremos as nosas experiencias, traballos e acontecementos que sucedan na nosa aula, e que estaremos encantados de compartir con vós, sempre e cando vos poñades a orella verde da que nos falou Gianni Rodari. Neste poema explicámosvos o que é:
 
Un día, en el expreso de Soria a Monterde,
vi que subía un hombre con una oreja verde.
No era ya un hombre joven sino más bien maduro,
todo menos su oreja, que era de un verde puro.
Cambié pronto de asiento y me puse a su lado
para estudiar el caso de cerca y con cuidado.
Le pregunté: -Esa oreja que tiene usted, señor
¿Cómo es de color verde si ya es usted mayor?
Puede llamarme viejo -Me dijo con un guiño-
esa oreja me queda de tiempos de niño.
Es una oreja joven  que sabe interpretar voces
que los mayores no llegan a escuchar:
Oigo la voz del árbol, de la piedra en el suelo,
del arroyo, del pájaro, de la nube en el cielo.
Y comprendo a los niños cuando hablan de esas cosas
que en la oreja madura resultan misteriosas…
Eso me contó el hombre con una oreja verde
un día, en el expreso de Soria a Monterde.